توضیحات

نایسین

نایسین ، جزء آنتی بیوتیک های باکتریوسین ( نوعی توکسین یا سموم پروتئینی یا پپتیدیک هستند ، که توسط باکتری‌ها تولید می‌شوند ، تا از رشد سویه های باکتریایی مشابه یا نزدیک به هم جلوگیری کنند ) است و نخستین نگهدارنده طبیعی است ، که توسط صنعت بیوتکنولوژی تولید شده است . نایسین ، از رشد باکتریهای گرم مثبت جلوگیری می کند و سالیان سال است که توسط انسان مورد استفاده قرار می گیرد .

نایسین ، یک نگهدارنده طبیعی است ، که در بسیاری از محصولات غذایی مورد استفاده قرار می گیرد . از این باکتریوسین ، عمدتا در محصولات لبنی و گوشتی استفاده می شود . نایسین ، باکتری های بیماری زا مانند لیستریا مونوسیتوژنز و بسیاری دیگر از میکروارگانیسم های فساد کننده گرم مثبت را مهار می کند و  همچنین می تواند ، اسپور باکتری های باسیلوس و کلستریدیوم را از بین ببرد و مانع از رشد آنها شود .

در مواد غذایی که تحت فرآیند‌های حرارتی قرار می‌گیرند ، افزودن نایسین ، می‌تواند باعث کاهش شدت فرآیند حرارتی مورد استفاده شده و از خصوصیات حسی و ارزش غذایی محصولات حفاظت نماید . حلالیت نایسین در آب با کاهش ( pH ) افزایش می یابد و همینطور در حلالهای غیر قطبی نامحلول است .

استفاده از نایسین ، برای کنترل باکتریهای اسید لاکتیک در آبجو ، شراب و تولید الکل و خوراکیهایی با ( PH ) پایین ، مانند سس های سالاد کاملا شناخته شده است .

به طور کلی اکثر باکتریوسین ها ، تنها گونه های نزدیک را مهار می کنند ، اما نایسین ، نمونه ای نادر از باکتریوسین ، با طیف وسیع است ، که بر روی بسیاری از ارگانیسم های گرم مثبت ، از جمله باکتری های اسید لاکتیک ( که معمولاً برای جلوگیری از فساد مواد غذایی استفاده می شود ) موثر است .

از نایسین ، در فرآوری غذاهای مدرن ، با استفاده از تکنولوژی هایی مانند استریلیزاسیون در فشار بالا و الکتروپوریشن ( الکتروترنسفر ) ، مورد استفاده قرار می گیرد .

نایسین ، تاثیر خاصی بر روی عطر و طعم مواد غذایی ندارد و از همه مهمتر اینکه ، بعد از مصرف ، به وسیله آنزیم های پروتئاز در بدن تجزیه می گردد و فاقد خاصیت تجمعی است .

نایسین ، اولین بار در سال ( ۱۹۲۸ ) میلادی ، کشف شد و از آن تاریخ ، تعداد زیادی باکتریوسین ، که عمدتاً توسط باکتریهای  لاکتیک اسید تولید می شوند ، شناخته شدند . اما نایسین ، تنها باکتریوسینی است ، که خالص سازی شده و به عنوان ماده نگهدارنده مورد استفاده قرار می گیرد .

نایسین ، تنها باکتریوسینی می باشد ، که سازمان غذا و داروی آمریکا و سازمان بهداشت جهانی ، استفاده ار آن را در مواد غذایی مجاز اعلام کرده است .

کابرد نایسین

از نایسین ، در صنایع غذایی ( محصولات نانوایی ، انواع دسر ، انواع سالاد ، انواع سسسالاد ، انواع غذاهای آماده ، فرآورده های گوشتی خام و فرآوری شده ، انواع نوشیدنی ها ، انواع آبمیوه ها ، انواع ترشیجات ، تهیه خیارشور ، فراورده‌های تخم مرغ ، سبزیجات کنسرو شده ، کرامپت ، انواع سوسیس ، انواع بستنی ، انواع آبجو ، انواع غذاهای پروتئینی گیاهی ، و … ) ، صنایع لبنی ( انواع شیرهای طعم دار ، انواع پنیر ، انواع خامه ، کره ، کشک ، و … ) ، صنایع دارویی ، صنعت طب سنتی و مدرن ، و … استفاده می شود .

نایسین

نایسین چگونه تولید می شود ؟

تولید نایسین ، با استفاده از محیط های مصنوعی و طبیعی در تخمیرهای دسته ای صورت می گیرد . نایسین ، از طریق تخمیر شیر مایع یا آب پنیر ، توسط سویه های لاکتوکوس لاکتیس ساپس ( Lactococcus lactis subsp ) ( از باکتری های اسید لاکتیک ) تولید می شود . لاکتیس سوپ تخمیر حاصل شده ، متعاقباً متمرکز شده و جدا می شود ، با اسپری خشک شده و آسیاب می شود ، تا ذرات کوچک تولید شود .

• تخمیر یک محیط مبتنی بر قند ، با افزودن عصاره مخمر ، با استفاده از باکتری لاکتیس ( Lactococcus lactis subsp ) .
• استخراج غلظت نایسین .
• خشک کردن با اسپری : با کلرید سدیم رسوب کرده و سپس طی یک فرآیند خشک سازی با اسپری .
• آماده سازی نایسین : استاندارد شده با کلرید سدیم ، برای به دست آوردن قدرت 1000 IU A/mg .

نایسین

خواص جالب نایسین

• جلوگیری از رشد باکتری های گرم مثبت ، پاتوژن ها و گونه های مقاوم به حرارت ، خصوصا” باکتری های اسپور دار نظیر کلستردیوم اسپورجنس ، کلستردیوم بوتریکوم ، تیروبوتریکوم
• نایسین ، بی خطر ، طبیعی ، منشاءگیاهی ، حلال و بدون گلوتن.و مقرون به صرفه است .
• عدم تاثیر بر رنگ و طعم ماده غذایی .
• طبیعی و سازگار با محیط زیست .
• ضد باکتری های اسید دوست .
• خاصیت ضد قارچی
• زمان ماندگاری محصول را افزایش می دهد .
• رفع بادکردگی پنیرها ، آب میوه ها و نوشیدنی ها
• قابل استفاده در انواع سس ها ، فراورده های گوشتی ، نوشیدنی ها و انواع فرآورده های لبنی می باشد .

نایسین

برای اطلاعات بیشتر درباره نایسین ، اینجا کلیک کنید .